Żerkowsko-Czeszewski Park Krajobrazowy powstał w 1994 roku i obejmuje swym zasięgiem obszar o powierzchni 15.640 ha. Park położony jest w dorzeczu rzeki Warty, która dzieli go na dwie części: północną i południową. Przez tereny parkowe przepływa także szerokim łukiem rzeka Lutynia. W oparciu o wody Lutyni w miejscowości Raszewy funkcjonuje zespół hodowlanych stawów rybackich. Łączna powierzchnia w/w zbiorników wynosi ok. 43 ha.
Obszar parkowy w południowej części zawiera szereg różnorodnych ekosystemów leśnych, polnych, łąkowych, wodnych, torfowiskowych oraz zadrzewienia, osady wiejskie i aleje, które wstępują przemiennie, w układzie mozaikowym, nadając temu terenowi rolniczo - leśny charakter.
Zróżnicowana rzeźba terenu, na którą składają się zbudowane z glin zwałowych pagórki morenowe (wysoczyzna wzgórzowa w części południowej kulminuje na rzędnej 161 m n.p.m. - Łysa Góra koło Żerkowa) oraz piaszczyste tarasy rzeczne i pradolinowe wraz z szeregiem drobnych zbiorników wodnych (stawy rybne, starorzecza, oczka wodne), a także przepływające przez park rzeki i liczne strumienie powodują dużą zmienność ekologiczną różnorodnych siedlisk flory.
Stwierdzono tu występowanie ok. 800 gatunków roślin naczyniowych, w tym ok. 20 gatunków chronionych. Napotkać można bogactwo przedstawicieli fauny. Wśród zwierząt zasiedlających tereny parkowe, wiele to gatunki chronione i ginące, a dotyczy to głównie przedstawicieli ptaków wodnych i drapieżnych.
Dla szczególnej ochrony unikalnych obszarów przyrodniczych na terenie Żerkowsko-Czeszewskiego Parku Krajobrazowego utworzono cztery rezerwaty: "Czeszewo","Dwunastak","Lutynia","Dębno nad Wartą".
Jedną z przesłanek powołania parku krajobrazowego było zachowanie dorobku kulturowego regionu. Ziemia żerkowska od wielu tysiącleci stwarzała dogodne warunki do bytowania ludzi. Plemiona przybywające na ten teren znajdowały tutaj pełne zwierzyny łownej połacie lasów puszczańskich, rybne rzeki, liczne stawy oraz oczka terenowe, a także wynikające z naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi, korzystne pod względem obronnym, miejsca na zakładanie osad. Badania archeologiczne wykazują na tym terenie liczne ślady pobytu człowieka z epoki kamiennej, brązu i żelaza. Zalążkiem tworzenia stałego osadnictwa, które po różnorodnych przeobrażeniach ukształtowało obecny obraz elementów krajobrazu były zakładane w okresie średniowiecza grodziska.
Oprócz przepięknych malowniczych krajobrazów nasz region oferuje również wspaniałe zabytki oraz rozrywkę dla całej rodziny.